Asynchron - niezgodność obrazu filmowego z dźwiękiem
Blimp - dźwiękoszczelna obudowa do kamery, używana podczas realizowania zdjęć setkowych
Ciągłość montażowa - właściwość filmu polegająca na zmontowaniu różnych fragmentów i ujęć by uzyskać wrażenie ciągłości akcji i zapewnić jednolitość charakteru całości.
Dokrętka - fragment filmu zazwyczaj b. krótki nieprzewidziany w scenariuszu, realizowany podczas etapu montażu
Dubel - (ang. take) powtórzenie ujęcia w czasie zdjęć, w celu uzyskania najlepszego ujęcia pasującego do poprzedniego i do następnego
Fraza montażowa - zestawienie montażowe obrazu, dźwięku słowno - muzycznego, stanowiące najmniejszy niepodzielny element filmowej akcji
Głębia ostrości - właściwość fotograficzna zdjęcia filmowego odznaczająca się ostrością wszystkich elementów (wyizolowanie bohatera przez rozmycie tła)
Film ikonograficzny - dzieło filmowe zrealizowane w taki sposób, że prowadzi do ożywienia nieruchomych form plastycznych takich jak obrazy malarskie rysunki rzeźby architektura za pomocą ruchu obiektywów względnie montażu wycinków zdjęć ze sobą zmontowanych zainscenizowany ruch aktorów.
Insert - krótkie ujęcie o charakterystycznej informacji wtrącone montażowo w środek dłuższego ujęcia
INT (ang. Interior) - wnętrze
Jazda - przemieszczanie kamery w przestrzeni.
Klatka, kadr- jest to jeden obraz fotograficzny utrwalony na taśmie filmowej.
Mastershot - długie ujęcie, w którym zawarty jest cały fragment dramaturgiczny, czyli np. cała scena nakręcona w jednym ujęciu.
Metraż filmu - czas trwania zjawiska ekranowego, mierzony jednostkami czasu 24 kl./sek. lub długości taśmy
- Pełnometrażowy - 2000 - 3000 m (do 2 h)
- Krótkometrażowy - do 300 m (do 11 min)
- Średniometrażowy - 300 - 2000 m
Montaż - (ang. editing) łączenie (porządkowanie) ujęć według zamierzonego zamysłu autora. W filmie fabularnym instrukcje znajdują się w scenopisie, natomiast w filmie dokumentalnym zapisuje się podczas montażu.
Montaż analogiczny - model montażu skojarzeniowego w którym zestawia się dwa ujęcia pochodzące nie tylko z dwóch różnych miejsc ale i opowiadają różne historie, wzmacniając się wzajemnie.
Montaż antytez - polega na łączeniu ze sobą dwóch ujęć o przeciwnej treści w celu wzmocnienia ich znaczenia. Np. żeby podkreślić ubóstwo skromnie ubranego człowieka idącego poboczem drogi w kolejnym ujęciu pokazujemy bogatego biznesmena w drogim samochodzie.
Montaż dramaturgiczny:
- montaż linearny - sekwencje są podporządkowane chronologii, zachowana jedność miejsca, czasu i akcji.
- montaż równoległy - łączenie dwóch lub kilku wątków przeplatających się w trakcie filmu
- montaż retrospektywny - łączy sceny rozgrywające się w teraźniejszości ze scenami z przeszłości. Akcji cofa się w przeszłość z tym, że montowany materiał musi być skonstruowany w taki sposób by widz o tym wiedział.
Montaż intelektualny - polega na wprowadzeniu za pomocą obrazu i dźwięku abstrakcyjnego pojęcia, bez potrzeby wyjaśniania go.
Montaż kreacyjny - łączenie elementów obrazu nie mających nic wspólnego w rzeczywistości.
Montaż konstruktywny - polega na takim łączeniu sekwencji obrazów aby uwaga widza była skierowana na różne elementy obrazu. Obiektyw kamery zastępuje wzrok subiektywnego obserwatora., kieruje się na ludzi, otoczenie, szczegóły. Aby widz miał wrażenie, że to on jest bohaterem filmu.
Montaż miękki - sposób łączenia ujęć za pomocą przejść (zaciemnienie, roletka, odwrotka)
Montaż pionowy - łączenie w ramach fraz montażowych obrazu, odgłosów, słów muzyki w jednolite układy estetyczne
Montaż polifoniczny - najszybsza forma montażu, operuje serią krótkich łatwo czytelnych elementów których chronologia nie ma znaczenia towarzyszy temu zmiana wielkości planów.
Montaż poziomy - łączenie w ramach tej samej struktury: (obraz z obrazem, dświęk z dźwiękiem)
Montaż sekwencji - polega na łączeniu dwóch lub więcej wątków - każdy opowiada inną historię które zbiegają się w jednym punkcie.
Montaż surrealistyczny - polegający na swobodnym łączeniu elementów rzeczywistości bez jakiejkolwiek logiki
Montaż twardy - montaż za pomocą cięć
Montaż wewnątrzkadrowy - zmiana planu za pomocą ruchów kamery i ruchu aktora który zmienia swoje położenie w kadrze
NTSC (ang. National Television System Committee) - opracowany w latach pięćdziesiątych system telewizyjny obowiązujący w Stanach Zjednoczonych oraz Japonii. Używa 525 linii wyświetlanych z częstotliwością 30 klatek na sek.
OFF - (ang. off screen, O.S.) głos ludzki pochodzący z poza ekranu należący do postaci występującej w scenie. Dla porównania: głos lektora lub osoby wygłaszającej komentarz lub monolog wewnętrzny to Voice Over V.O)
PAL (ang. Phase Alternating Line) - opracowany w latach sześćdziesiątych system telewizyjny obowiązujący w Europie z wyjątkiem Francji.
Płynność montażowa - utrzymanie zmontowanych różnych fragmentów filmu w jednolitej kompozycji plastycznej.
Postsynchrony - udźwiękowienie filmu w postprodukcji.
POV (ang. Point Of View) - punkt widzenia. Oznaczenie widoku subiektywnego.
Przebitka - krótkie ujęcie które przerywa Ciągłość akcji
Rytm montażowy - utrzymanie tempa przez odpowiedni dobór dłuższych i krótszych ujęć
Scena - jednostka akcji złożona z ujęć odznaczających się jednością miejsca, akcji i czasu.
Sekwencja - treściowa jednostka podziału dramaturgicznego, fragment filmu składający się kilku, kilkunastu scen
Synchronizacja - zbieżność obrazu na ekranie z dźwiękiem a w procesie post-produkcyjnym zestawienie taśmy filmowej ze ścieżką zdjęciową
Transfokacja (ang. zooming) - płynna zmiana ogniskowej obiektywu
Szwenk (ang. swish pan) - szybka panorama z jednego obiektu na drugi
Ujęcie (ang. shot) - fragment rzeczywistości zarejestrowany na taśmie filmowej (nośniku) pomiędzy włączeniem kamery a wyłączeniem lub z punktu widzenia montażu: pomiędzy dwoma sklejkami. Ujęcie jest podstawową jednostką dynamiczną.
Zdjęcia 100% (setkowe) - zdjęcia synchroniczne - dźwięk nagrywany jest równocześnie z obrazem
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz